DERS NOTLARI

Ehliyet Sınavı için Trafik Bilgisi Genel Tanımlar

Trafik, günlük yaşamımızın ayrılmaz bir parçasıdır ve güvenli bir trafik ortamı, hem bireylerin hem de toplumun güvenliği için büyük önem taşır. Ehliyet sınavına hazırlanan adayların, trafik kurallarını ve temel kavramları doğru bir şekilde öğrenmesi, hem sınav başarısı hem de güvenli sürücülük için kritik bir adımdır. Bu makalede, trafik bilgisi kapsamında yer alan genel tanımlar, sade ve anlaşılır bir şekilde açıklanmıştır. Trafik, karayolu, araç, sürücü gibi temel kavramlardan, geçiş üstünlüğü, durma, duraklama ve trafik kazası gibi önemli terimlere kadar tüm bilgiler, sınav sürecinde adaylara rehberlik etmek amacıyla derlenmiştir. Bu tanımları öğrenerek, trafik düzenine katkı sağlayan bilinçli bir sürücü olma yolunda ilk adımı atabilirsiniz.

Aslan

0 2

Ehliyet Sınavı için Trafik Bilgisi Genel Tanımlar

GENEL TANIMLAR (Ehliyet Sınavı için Trafik Bilgisi)

TRAFİK: Yayaların, hayvanların ve araçların karayollarındaki hareketleridir.
KARAYOLU: Kamunun kullanımına açık olan arazi şeridi, köprüler ve alanlardır.
ARAÇ: Karayolunda kullanılan motorlu, motorsuz, özel amaçlı taşıtlar, iş makineleri ve lastik tekerlekli traktörlerin genel adıdır.
TAŞIT: Karayolunda insan, hayvan veya yük taşımaya yarayan araçlardır.
- Motorlu Taşıt: Makine gücüyle hareket edenler.
- Motorsuz Taşıt: İnsan veya hayvan gücüyle hareket edenler.
- Ticari Taşıt: Kazanç sağlamak için kullanılanlar.
- Hususi Taşıt: Ticari amaç taşımayanlar.
- Resmi Taşıt: Resmi amaçla kullanılanlar.
SÜRÜCÜ: Motorlu veya motorsuz aracı karayolunda sevk ve idare eden kişidir.
ŞOFÖR: Ticari olarak tescil edilmiş motorlu taşıtı süren kişidir.
TRAFİK İŞARETLERİ: Trafiği düzenlemek için kullanılan işaretler (yetkililerin işaretleri, ışıklı/sesli işaretler, levhalar, yer işaretleri).
GEÇİŞ ÜSTÜNLÜĞÜ: Görevdeki belirli araç sürücülerinin, can ve mal güvenliğini tehlikeye atmamak şartıyla trafik kısıtlamalarına uymama hakkıdır.
GEÇİŞ HAKKI: Yayaların veya araç kullananların, diğerlerine göre yolu kullanma önceliğidir.
DURMA: Trafik zorunlulukları nedeniyle aracın durdurulması (kırmızı ışık, yetkili işareti, yol kapanması vb.).
DURAKLAMA: İnsan indirip-bindirme, eşya yükleme-boşaltma veya kısa süreli bekleme için aracın durdurulması.
PARK ETME: Araçların durma ve duraklama dışında, uzun süreli bekletilmek üzere bırakılması.
TRAFİK KAZASI: Karayolunda bir veya daha fazla aracın karıştığı, ölüm, yaralanma veya maddi zararla sonuçlanan olaydır.
TRAİKTEN MEN: Kanunda belirtilen hallerde, trafik zabıtası tarafından araç belgelerinin alınması ve aracın trafikten çekilmesi.